Naszyjnik Włocławek

Historia fajansu włocławskiego sięga 1873 roku. Zakładów było kilka, zmieniali się właściciele i lokalizacje. Produkcja najbardziej rozwinęła się po II WŚ, kiedy w miejscowych zakładach powstawał nie tylko fajans, ale również porcelit i porcelana. Zróżnicowane było także wzornictwo - produkowano nie tylko naczynia, ale również elementy wyposażenia wnętrz (lampy, świeczniki, żyrandole). Mimo tej różnorodności, najbardziej rozpoznawalnym wyrobem z Włocławka jest talerz w ręcznie malowane kobaltowe kwiaty (z takich najchętniej korzystam :). I mimo, że najdłużej działająca fabryka zakończyła działalność w 1991 roku, dzięki lokalnym inicjatywom produkcja fajansu została wznowiona i trwa do dziś! Oto naszyjnik, który wykonałam z fragmentu fajansu włocławskiego w kolorowe wzory. Fragment oszlifowałam w okrągły kształt i osadziłam w metalowej bazie w kolorze srebrnym. Ceramikę zeszlifowałam również z grubości - jest cieńsza niż pierwotnie, dzięki czemu wisior nie jest masywny. Brzegi pokryłam lakierem, co sprawia, że nie brudzą się i nie chłoną wilgoci. Do zawieszki dobrałam satynowy sznureczek w kolorze zielonym. Średnica elementu ceramicznego: 45 mm. Długość sznureczka w całości: ok. 80 cm (naszyjnik zakłada się przez głowę). Upcykling - nie reprodukuję wykorzystywanych wzorów, niczego nie domalowuję - wykorzystuję wyłącznie oryginalne naczynia i motywy, które się na nich znajdują. Tym samym, stłuczce z odzysku nadaję nowe życie.

• Długość: długi
• Kształt: okrągły
• Materiał: sznurek, stop metali, ceramika
• Motyw: kwiatowy
• Okazja: codzienna
• Rozmiar wisiora: duży
• Styl: vintage, etniczny
• Typ naszyjnika: z wisiorkiem